Informacje podstawowe Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Manti to lek zobojętniający sok żołądkowy. Stosowany jest w przypadku problemów trawiennych takich jak zgaga, nadkwaśność, wzdęcia.
Smak miętowy.
Skład Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Substancjami czynnymi są: glinu wodorotlenek (Aluminii hydroxidum), magnezu wodorotlenek (Magnesii hydroxidum), symetykon (Simeticonum|).
1 tabletka zawiera:
- glinu wodorotlenek 200 mg,
- magnezu wodorotlenek 200 mg,
- symetykon 25 mg.
Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, kwas stearynowy, aspartam (E 951), barwnik niebieski (FD&C Blue No 1) (E 133), barwnik żółty (FD&C Yellow 10) (E 104), aromat miętowy SD 297, kroskarmeloza sodowa, sorbitol, maltodekstryna.
Działanie Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Wodorotlenki glinu i magnezu zawarte w leku Manti zobojętniają żołądkowy kwas solny, zmniejszają aktywność pepsyny oraz wiążą kwasy żółciowe i lizolecytyny. Lek zmniejsza pH soków żołądkowych dzięki czemu zmniejsza uszkadzające działanie kwasu solnego na błonę śluzową żołądka. Zastosowanie leku po posiłkach przedłuża jego działanie. Symetykon zawarty w leku zapobiega odkładaniu się gazów w przewodzie pokarmowym. Dzięki temu zmniejsza wzdęcia i uczucie pełności.
Wskazania Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Lek Manti stosuje się w objawowym leczeniu zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszącym zaburzeniom górnego odcinka przewodu pokarmowego:
- chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy,
- zapaleniu błony śluzowej żołądka,
- nadkwaśności,
- przepuklinie rozworu przełykowego,
- niestrawności oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.
Dawkowanie Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według wskazań farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat:
Zalecana dawka to 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia dolegliwości żołądkowych.
- Nie należy połykać tabletek w całości.
- Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.
- Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.
Przeciwwskazania Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Kiedy nie stosować leku Manti:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- w ciężkiej niewydolności nerek, a zwłaszcza leczonej dializami,
- u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu,
- u pacjentów ze stwierdzoną nietolerancją niektórych cukrów, ze względu na zawartość sorbitolu.
Informacje dodatkowe Manti, tabletki do rozgryzania i żucia, smak miętowy, 32 szt.
Działania niepożądaneJak każdy lek, Manti może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych leków może powodować następujące objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego stosowania:
Działania niepożądane występujące niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób stosujących lek)- biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów.
Działania niepożądane, których częstość jest nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)- zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, tj. świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne;
- zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia, hipokalcemia, hiperkalciuria, hipermagnezemia u osób z niewydolnością nerek;
- zaburzenia psychiczne: demencja podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
- zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
- zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osteomalacja i osteodystrofia u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.
Ostrzeżenia i środki ostrożności- Przed rozpoczęciem stosowania Manti należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, gdyż leki zobojętniające mogą maskować objawy krwawienia do przewodu pokarmowego.
- Długotrwałe stosowanie Manti przy niedostatecznej podaży fosforanów może doprowadzić do niedoboru fosforanów (hipofosfatemii), a także do niewydolności nerek na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego.
- Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
- Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Stosowanie innych lekówNależy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.
Leki zobojętniające kwas solny mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowaniem Manti i innych leków podawanych doustnie.
W wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego lek Manti może wpływać na rozpuszczalność, wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków.
Stosowanie leku z jedzeniem i piciemPrzyjęcie leku bezpośrednio po posiłku może spowodować wydłużenie czasu jego działania.
Ciąża i karmienie piersiąJeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Stosowanie produktu leczniczego Manti przez kobiety w ciąży wymaga bezwzględnej konsultacji z lekarzem i możliwe jest tylko wtedy, kiedy korzyści przeważają nad ryzykiem.
Stosowanie produktu leczniczego Manti podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż nie wiadomo, czy leki zobojętniające kwas solny w żołądku przenikają do mleka matki.
Stosowanie leku u dzieci i młodzieżyNie należy stosować leku Manti u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
