Skład Xylo-Pantenol, 1 mg + 50 mg/ml aerozol do nosa roztwór, 10 ml
Substancjami czynnymi są: ksylometazoliny chlorowodorek + deksopantenol. Jedno rozpylenie aerozolu (0,1 ml roztworu) zawiera 0,1 mg ksylometazoliny chlorowodorku i 5,0 mg deksopantenolu. 1 mL roztworu zawiera: ksylometazoliny chlorowodorek 1 mg i deksopantenol 50 mg.
Pozostałe składniki leku to: potasu diwodorofosforan, disodu wodorofosforan siedmiowodny, woda do wstrzykiwań.
Zawartość:
Opakowanie leku Xylo-Pantenol zawiera 10 ml (nie mniej niż 90 pojedynczych rozpyleń) roztworu oraz ulotkę.
Działanie Xylo-Pantenol, 1 mg + 50 mg/ml aerozol do nosa roztwór, 10 ml
Xylo-Pantenol jest lekiem zawierającym dwie substancje czynne: ksylometazoliny chlorowodorek oraz deksopantenol.
Ksylometazolina chlorowodorek obkurcza naczynia krwionośne, co prowadzi do zmniejszenia obrzęku błony śluzowej nosa.
Deksopantenol jest pochodną kwasu pantotenowego, witaminy wspomagającej gojenie się ran i działającej ochronnie na błony śluzowe.
Lek Xylo-Pantenol jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat. Jeśli po upływie 7 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Wskazania Xylo-Pantenol, 1 mg + 50 mg/ml aerozol do nosa roztwór, 10 ml
Xylo-Pantenol jest stosowany w celu zmniejszenia obrzęku błony śluzowej w zapaleniu błony śluzowej nosa oraz jako środek wspomagający w gojeniu uszkodzeń błony śluzowej nosa, w leczeniu naczynioruchowego zapalenia błony śluzowej nosa, w leczeniu niedrożności przewodów nosowych po przebytej operacji nosa.
Dawkowanie Xylo-Pantenol, 1 mg + 50 mg/ml aerozol do nosa roztwór, 10 ml
Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, dorośli oraz dzieci w wieku powyżej 6 lat po jednym rozpyleniu leku Xylo-Pantenol do każdego otworu nosowego, według potrzeby, ale maksymalnie do trzech razy na dobę. Dawkowanie zależy od indywidualnej wrażliwości i reakcji pacjenta na lek.
Przed zastosowaniem aerozolu do nosa delikatnie wydmuchać nos. Zaleca się przyjmować ostatnią dawkę każdego dnia przed pójściem spać.
Ze względów higienicznych oraz w celu uniknięcia zakażenia, każdą butelkę z aplikatorem powinna używać tylko ta sama osoba.
Nie należy stosować leku Xylo-Pantenol dłużej niż 7 dni, chyba że lekarz wyraźnie zalecił kontynuowanie stosowania.
Ponowne stosowanie powinno nastąpić dopiero po kilkudniowej przerwie.
W razie stosowania u dzieci należy zawsze zasięgnąć porady lekarza odnośnie okresu podawania leku.
Ciągłe stosowanie leku Xylo-Pantenol może prowadzić do przewlekłego obrzęku i ostatecznie może spowodować zanik błony śluzowej nosa.
Pacjenci z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym (z jaskrą, szczególnie z jaskrą z wąskim kątem przesączania) powinni skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku.
Nie stosować u dzieci w wieku 6 lat i młodszych. Dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat dostępny jest odpowiedni aerozol do nosa z niższym stężeniem chlorowodorku ksylometazoliny (substancji obkurczającej błonę śluzową).
Jeśli działanie leku Xylo-Pantenol jest zbyt mocne lub za słabe, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lek Xylo-Pantenol należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przeciwwskazania Xylo-Pantenol, 1 mg + 50 mg/ml aerozol do nosa roztwór, 10 ml
jeśli pacjent ma uczulenie na ksylometazoliny chlorowodorek, deksopantenol lub na którykolwiek z pozostałych składników leku;
jeśli u pacjenta występuje suche zapalenie błony śluzowej nosa (postać przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa, który powoduje suche zapalenie błony śluzowej nosa z tworzeniem się strupów);
jeśli pacjent przeszedł ostatnio zabieg neurochirurgiczny (przezklinowe wycięcie przysadki lub inny zabieg chirurgiczny odsłaniający oponę twardą mózgu);
u dzieci w wieku 6 lat i młodszych.
Informacje dodatkowe Xylo-Pantenol, 1 mg + 50 mg/ml aerozol do nosa roztwór, 10 ml
Należy poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku Xylo-Pantenol w przypadku:
przyjmowania niektórych leków na depresję, znanych jako inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO) lub innych leków, które mogą zwiększać ciśnienie krwi (np. doksapram, ergotamina, oksytocyna);
przyjmowania leków obniżających ciśnienie krwi (np. metylodopa);
zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego, szczególnie gdy u pacjenta występuje jaskra z wąskim kątem przesączania;
ciężkich chorób układu sercowo-naczyniowego (np. zespołu długiego odstępu QT) lub wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego);
guza chromochłonnego (guza rdzenia nadnerczy);
zaburzeń metabolicznych, takich jak nadczynność tarczycy i cukrzyca;
zaburzenia metabolicznego zwanego porfirią (zaburzenia metabolicznego, wpływającego na skórę i (lub) układ nerwowy);
przerostu prostaty (rozrost gruczołu krokowego).
Stosowanie tego leku w przypadku przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa powinno odbywać się pod nadzorem lekarza, ze względu na uszkodzenie błony śluzowej nosa (tkanki wewnątrz nosa).